سختی های زندگی مومن در دنیا به چه دلیل است؟سه روایت جامع درتوضیحات بخوانید

#ماه_رمضان#مذمت_دنیا#توبه

1_امام صادق عليه السّلام فرمودند: نوح عليه السّلام دو هزار و پانصد سال عمر كرد هشتصد و پنجاه سال پيش از نبوت و نهصد و پنجاه سال به دعوت قوم خود مشغول بود ودويست سال در كشتى كار ميكرد تا آنرا ساخت و پانصدسال پس از نزول از كشتى وخشكيدن آب تا شهرها ساخت و فرزندانش را در آنها جا داد سپس زير آفتاب بود كه عزرائيل نزد او آمد وگفت سلام بر تو! نوح جواب داد و گفت اى ملك الموت چه كارى دارى‌؟گفت آمدم جانت را بگيرم فرمود بمن مهلت ميدهى زير سايه روم‌؟ گفت آرى نوح نقل مكان كرد وفرمود اى ملك الموت اين عمرى كه كردم به اندازه همين از زير آفتاب به سايه آمدن بود آنچه دستور دارى اجراء كن فرمود جانش را گرفت.?الأمالی (للصدوق)ج1،ص511


2_راحتی مؤمن در چیست؟

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ صلوات الله وسلامه قَالَ: لا راحة لمؤمن على الحقيقة الاّ عند لقاء اللّه تعالى، وما سوى ذلك ففى اربعة اشياء: صمت تعرف به حال قلبك ونفسك فيما يكون بينك وبين بارئك، وخلوة تنجو بها من آفات الزّمان ظاهرا وباطنا، و جوع تميت به الشّهوات والوسواس، وسهر تنوّر به قلبك وتصفّى به طبعك وتزكّى به روحك.

????????حضرت امام صادق علیه السّلام فرمودند:
????مؤمن را راحتى وآسايش حقيقى نباشد،
????جز در لقاى خداوند متعال.
????ولى آسايش دنيايى در چهار چيز است:
1_خاموشى وسكوتی كه به وسيله آن حال قلب ونفس خويش وآنچه را كه ميان تو وخالق خويش میگذرد، بشناسى
2_عزلتى كه بدان وسيله از آفات ظاهرى وباطنى زمان نجات بيابى
3_وگرسنگى كه شهوات و وسواس را به واسطه اش بميرانى
4_وشب بيدارى اى كه قلبت را بدان نورانى كنى وطبعت را صفا وروحت را پالايش دهى.
????مصباح الشریعه / ص64

3_نصایح بسیار زیبای الهی به حضرت عیسی نبی الله که به صورت خلاصه شده و با حذفیات برای شما آورده ایم لطفا با دقت بخوانید:

امام صادق عليه السّلام فرمودند :در اندرزهاى الهى به عيسى بن مريم عليه السّلام آمده است:
اى عيسى! من پروردگار تو و پدرانت هستم...پس به من اشتياق بورز و از من خوف داشته باش كه غير از من پناهى ندارى. اى عيسى! تو را مهربانانه توصيه مى‌كنم مرا در ياد خود ارجمند شمار و بر من توكل كن تا تو را كفايت كنم و هرگز به ديگرى تكيه و اعتماد نكن كه تو را واخواهم نهاد... در مصيبت شكيبا باش و به‌خواست من خرسند باش و مرا از خود شاد گردان .شادى من در فرمان بردن از من است و دورى از نافرمانى من .اى عيسى! در شب مناجات كن تا شادى مرا به‌دست آورى و روز خويش را روزه بگير.براى خواسته‌اى كه از من دارى.
بر خود گريان باش مانند كسى‌كه با خانواده خود در حال وداع است و نيز همانند كسى‌كه دنيا ناخوشايندش باشد و آن را به دنياپرستان واگذارد و به آن‌چه پيش خداوند است گرايش داشته باشد.
اى عيسى! به چشمان خويش سرمه اندوه بكش و آن‌گاه كه غفلت‌زدگان قهقهه مى‌زنند. اى عيسى! روز درپى روزى ديگر از دنيا خارج شو و طعم آنچه از دست رفته بچش...بهره تو از دنيا همان ساعت و روزى است كه در آن هستى و از آن خرسند باش و يا دشوارى بساز.
در نماز بر خويشتن گريان باش و به‌سوى جايگاه نماز قدم بردار و لذت سخن خويشتن را در رابطه با من جست‌وجو كن كه من با تو نيك‌رفتارى مى‌كنم. اى عيسى! چه‌بسا مردمى را به‌خاطر گناهان گذشته‌شان نابود ساختم اما تو را حفظ‍‌ كردم ...و مرا نيايش نكن مگر در حال انابه و زارى و اخلاص. هرگاه مرا در اين حال صدا كنى،تو را اجابت خواهم كرد.
اى عيسى! انسانها بسيارند اما شكيبايى‌شان چه‌قدر اندكند.درختان بسيارند اما درخت نيكو چه اندك است.مبادا جمال درختى تو را فريب دهد تا هنگامى‌كه طعم ميوه آن را نچشيدى.
دل و زبان خويش را از حرام بيرون آور و از هرچه شايسته نيست،ديده برگير.چه بسيار تماشاگرى كه به يك نظر بذر شهوتى در قلب خود كشت كند و خويشتن را نابود گرداند.
از نفرين مظلوم دور بمان كه با خود پيمان بستم كه درى از آسمان به‌سوى او باز كرده و او را اجابت كنم،هرچند كه زمانى سپرى شده باشد.
اى عيسى! در چيزى‌كه فناپذير است،دلبستگى نداشته باش.
اى عيسى!دنيا مانند زندانى تنگ و ناگوار و زشت و ناهموار است و در دنيا كار و شيوه ستمگران را خواهى ديد. مبادا به دنيا دل سپارى كه هرنعمت آن نابودشدنى است و نعمت آن كم است... اى عيسى! مانند غرق‌شده‌اى مرا صدا كن كه فريادرسى نمى‌بيند. اى عيسى! هرگز به اسم من سوگند ياد مكن كه عرش من از خشم خواهد لرزيد.
اى عيسى! عمر دنيا كوتاه است و آرزو دراز. پيش من سرايى نيكوتر از آن است كه دنياپرستان فراهم مى‌سازند.اى عيسى! به ستم‌پيشگان قوم بنى اسرائيل بگوى كه صورت خويش شسته‌ايد، اما قلب‌هاى خود را آلوده‌ايد...براى دنياطلبان بوى خوش به‌كار مى‌بريد، در حاليكه باطن شما مانند مردار بوى گند مى‌دهد.انگار شما مردگانى هستيد.اى عيسى! به آنان بگوى كه از كسب حرام دست بكشيد و از سخن حرام گوش فرو ببنديد و قلب را متمايل به من سازيد كه من سيرت شما را خواهانم،نه صورت‌تان را. اى عيسى! (دردنیا و کارهای دنیایی)
هرگز به بالادست خود نگاه نكن و آگاه باش كه ريشه هرگناهى و هر خطايى دوست داشتن دنياست. دنيا را رفيق خود قرار نده. دل خويش را با من صاف كن و در تنهايى‌ها بسيار يادم كن و آگاه باش كه شادى من در آن است كه نزد من نياز و تمناى خويش را بياورى، در مناجات من زنده باش نه مرده.(منظور این است که حضور قلب داشته باشیم و متوجه کلمات و معانی آن باشیم)
اى عيسى!هرگز چيزى را شريك من نكن و از كيفر من خود را دور نگاه دار و هرگز سلامت تو را فريب ندهد و بر خود رشك نورز.زيرا دنيا همانند سايه‌اى است كه خواهد رفت.
اى عيسى! پاره‌پاره شوى و در آتش فرو روى، پس‌از اينكه مرا به يكتايى شناختى،به من كفر نورز و از جاهلان مباش.اى عيسى! چشمان اشك‌بار داشته باش و از ژرفاى قلب خويش از من بيمناك باش.