قحطی و وبا، بهار ۱۹۱۸

هزاران نفر که کمک به آن ها میسر نشد به علت گرسنگی و بیماری به ویژه در تهران، مشهد و همدان جان خود را از دست دادند. اطلاعات موثق حاکی از آن است که فلاکت و گرسنگی چنان مهیب بود که صدها نفر از مردم از علف و حیوانات مرده تغذیه میکردند و حتی گاه از گوشت انسان ها نیز میخوردند...فلاکت گسترده حتی بر شهرهای کوچک و هزاران روستای ایران حاکم بوده است.