♫♫♫ صیاد ♫♫♫

چون صید به دام تو به هر لحظه شکارم*ای طُرفه نگارم از دوری صیاد ، دگر تاب ندارم*رفته است قرارم چون آهوی گمگشته به هر گوشه دوانم*تا دام در آغوش نگیرم - نگرانم از ناوک مژگان چو دو صد تیر بر آری*بر دل بنشانی چون پرتو خورشید اگر رو بکشانی*وای از شب تارم در بند ِ گرفتار بر آن سلسله مویم*از دیده ره کوی تو با اشک بشویم با حال نزارم - با حال نزارم برخیز