ای خالق عالم

داشت یوسف را به مشت خاک عالم می فروخت/
نرگس آتش پرستی داشت شبنم می فروخت/با همان چشمی که می زد زخم مرهم می فروخت/زندگی چون برده داری پیر در بازار عمر/داشت یوسف را به مشتی خاک عالم می فروخت/زندگی این تاجر طماع ناخن خشک پیر/مرگ را همچون شراب کهنه کم کم می فروخت
/در تمام سالهای رفته بر ما روزگار/شادمانی می خرید از ما و ماتم می فروخت
/من گلی پژمرده بودم در کنار غنچه ها