کاربرد هوش هیجانی در محیط کار + زیرنویس

کاربرد هوش هیجانی در محیط کار

امروزه کارکنان به علت تغییرات دایمی و مستمر، ابهامات‏ و حجم اطلاعات زیاد متحمل فشار روانی زیادی‏ می‏ شوند. این امر کاملا روشن است که قابلیت‏ های هیجانی‏ ترکیبی معجزه ‏آسا هستند که حیات و بقا سازمان را تضمین کرده و افزاد توانمند و دارای عملکرد عالی را از دیگران جدا می‏ سازد. هوش هیجانی عامل کلیدی در ایجاد فضای کاری است که موجبات رشد و پرورش کارکنان را فراهم می‏ سازد و آن ها را تشویق می ‏کند تا بهترین عملکرد را داشته باشند. توسعه و رشد هوش هیجانی می‏ تواند قشر وسیعی از کارکنان را در سازمان بهره‏ مند سازد. (بارساد، 2007)
بعضی از کاربردهای هوش هیجانی در محیط کار عبارت‏ند از:
1- توسعه شغلی (بهبود کار راهه)
اگر معیارهایی برای شناخت کارکنان یا خودتان داشته‏ باشید، می‏ توانید مسیرهای شغلی کارکنان را همانند رعایت بهداشت روانی در نظر بگیرید.
2- توسعه (بهسازی) مدیریت
مدیرانی که فقط بر مهارت‏ های فنی خودشان تکیه‏ می‏ کنند، مدیریت نمی‏ کنند بلکه صرفا عهده‏ دار امور هستند. بنابراین، شناخت و ارتقا هوش هیجانی می ‏تواند منجر به توسعه روش‏ های مدیریتی خاص شود.
3- اثربخشی گروه‏ ها
گروه‏ ها چیزی بیش از مجموع افراد به صورت انفرادی‏ هستند،به عبارتی نقش گروه ‏ها هم‏افزایی است. هوش‏ هیجانی عاملی است که باعث حفظ و پایداری گروه‏ ها می‏ شود. (آقایار، شریفی درآمدی،1386)
دانیل گلمن اظهار می‏ دارد: قوانین انجام کار دایما در حال تغییرند و ما همیشه به وسیله معیارهای جدید مورد قضاوت قرار می‏ گیریم. مهم نیست ما چقدر هوشمندیم، چقدر آموزش دیده‏ ایم و یا چه تخصصی داریم، بلکه مهم‏ این است که چطور می‏ توانیم خودمان و دیگران را اداره‏ کنیم. وی پیش‏بینی می ‏کند که در آینده نزدیک‏ سازمان‏ ها به اهمیت رشد هوش هیجانی در محیط کار پی‏ خواهند برد تا از این طریق بتوانند به افزایش بهره ‏وری‏ شغلی و رضایت مشتری دست یابند.
ویلیام بنیس نیز اعتقاد دارد در مدیریت سازمان نقش‏ هوش هیجانی در مقایسه با بهره هوشی بارزتر است. بهره‏ هوشی نسبتا ثابت و ایستا می ‏باشد و همبستگی کمی با موفقیت در زندگی ارد؛ در حالی که هوش هیجانی را از طریق تعلیم و تربیت و مربیگری هدفمند و ابتکار عمل‏ می‏ توان توسعه داد و همبستگی بالایی میان موفقیت‏ های‏ شغلی و زندگی فردی با هوش هیجانی وجود دارد. وی‏ هوش هیجانی را پیش‏ بینی‏ کننده قوی مدیریتی می‏ داند که می‏ تواند ناکامی و انحراف مسیر را در آینده خبر دهد.