#ششم_جمادی_الاول#حضرت_جعفرطیّار
#ایمان_حضرت_ابوطالب_علیه_السّلام
ششم جمادی الاول سال هفتم هجری قمری؛ سالروز شهادت سفیر و یار حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه واله)، برادر و فدایی مولانا امیرالمومنین علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) و بزرگمردی است که به نص صریح روایت اگر میبود روزگار طعم غربتش را به کام اهل بیت علیهم السّلام نمیچشاند چرا که مولانا امیرالمومنین علیه السّلام همواره میفرمود: به خدا قسم اگر حمزه و جعفر زنده بودند ابوبکر و عمر(لعنت الله علیهم) در خلافت طمع نمیکردند. کتاب سلیم ابن قیس جلد یک صفحه 16
أَمّا حمزةُ فقُتلَ يومَ اُحدٍ وأَمّا جعفرٌ فقُتلَ يومَ مُوتَةَ وبقيتُ بینَ جِلْفَيْنِ جَافيَيْنِ ذَليلَيْنِ حَقيرَيْنِ عَاجزَيْنِ العباس..."
اما حمزه در احد و جعفر در موته شهید شدند، من بودم بین دو عامی تندخوی بدبخت ناتوان خوار... که یکی آنها #عباس_بن_عبدالمطلب بوده است.
بحارالأنوار ج29ص468 ج30ص150
حضرت جعفر ابن ابوطالب جوانمردی بسیار دلیر و مهربان و بسیار سخاوتمند و بخشنده بودند که در زمان خودشان از جهت زیبایی و اخلاق شبیه ترین مردم به رسول الله صلی الله علیه و آله شناخته میشدند و همچنین پیامبر، لقب «ابو المساکین» را به ایشان داده بود به دلیل آن‌که ایشان نشست و برخاست بسیاری با فقرا داشته و بسیار به آنان یاری و کمک میرساند.
حضرت جعفر از برادرشان امیرالمومنین ده سال بزرگتر بودند و مولا علی علیه السّلام ایشان را بسیار دوست میداشتند به صورتیکه به گونه‌ای که اگر عبدالله بن جعفر درخواستی از آن‌حضرت داشت و ایشان را به جان جعفر قسم می‌‌داد، درخواستش را رد نمیکردند.
حضرت جعفر طیّار در جنگ موته به شهادت رسیدند ونبرد موته نبردی نابرابر بود که فرماندهان بی نظیر پیامبر اسلام در برابر بزرگترین قدرت نظامی زمان خود یعنی لشگری عظیم قرار گرفتند که سر تا پای این لشکر کفر و قساوت و پستی وناجوانمردی بود. در این جنگ مسلمانان سه هزار نفر و کفار صد هزارنفر بودند.
اين جنگ از آنجا آغاز شد كه حارث بن امير ازدى كه حامل نامه اى از پيامبر (صلى الله عليه و آله ) به قيصر روم بود، در زمينهاى موته به دستور شرحبيل بن عمرو خبیث که سردار لشكر روم بود دستگير شده و دستهاى او را بستند و گردنش را زدند. پيامبر اکرم از شنيدن اين خبر بسيار ناراحت شدند و لشكرى به موته روانه فرمودند.
در اين جنگ پيامبر اسلام و اميرالمؤمنين (عليه السّلام ) حضور نداشتند و آن حضرت سه امير به ترتیب بر لشكر قرار دادند و فرمودند: هر يك شهيد شدند ديگرى امير لشكر باشد. جعفر بن ابى طالب ، زيد بن حارثه ، عبد الله بن رواحه که هر سه اين بزرگواران شهيد شدند. اول جناب جعفر ابن ابوطالب به ميدان آمد و بعد از مبارزه دليرانه اى دو دست آن حضرت را قطع كردند، و با اينكه جراحتهاى زيادى (حدود نود جراحت) بر بدن جناب جعفر وارد شده بود، اما از هیبت عظیم و شجاعت مثال زدنی ایشان هیچ کس جرات نزدیک شدن نداشت و اینبار نیز لشکر کفر به صورت دسته جمعی هجوم آورد و حضرت را شهید نمودند. از خبر شهادت جناب جعفر ابن ابوطالب ، رسول الله صلى الله عليه و آله بسيار گريستند و فرمودند:خداوند به جای دو دست جعفر به وی دو بال عطا فرمود که با آنها در هرکجای بهشت که بخواهد پرواز می‌کند.
همچنین بعد از شهادت جعفر، پیامبر اکرم به حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمودند تا سه روز برای اسماء شام و ناهار تهیه کرده و با سایر بانوان فامیل، به دلداری او بروند و در خانه‌ی او بمانند؛ از این‌جا بود که سنتی شرعی شکل گرفت که تا سه روز، برای صاحبان عزا، غذا بفرستند
محاسن برقی ج2 ص139
سالها قبل از جنگ موته حضرت جعفر به دستور پیامبر به حبشه هجرت کردند و در حبشه هنگامى كه عمرو عاص لعنت الله علیه از طرف کافران مکه به دیدار نجاشی آمد و قصد داشتند نجاشى را راضى كنند كه جعفر و همراهانش را تحويل دهد، حضرت جعفر آياتى از كتاب قرآن تلاوت نمود كه نجاشى و اطرافيانش گريستند و نجاشی حاضر نشد که مسلمانان را تسلیم کفار کند .
آخر الامر عمروعاص خبیث ملعون؛ غذايى مسموم تهيه كرد و با مکر و حیله براى حضرت جعفر فرستاد كه به خیال خودش بتواند آن حضرت را شهيد كند، ولى گربه اى آمد و از آن غذا مختصرى خورد و بقيه غذا ريخت و آن گربه هم مرد، و توطئه عمرو عاص فاش شد.
در روز فتح خيبر، جعفر به همراه همسرش و ديگر مسلمانان به مدينه آمدند، و رسول الله صلى الله عليه و آله از آمدن آنان بسيار خوشحال شدند و فرمودند: نمى دانم به كدام خوشحال تر باشم : به فتح خيبر يا به آمدن جعفر؟!
منتخب التواريخ ص58
وقايع المشهور ص94
حضرت جعفر طیّار علیه السّلام دارای چنان جایگاه و مقام والایی است که بعد از اهلبیت و امامان معصوم علیهم السّلام؛ از اولین کسانی خواهد بود که در کنار حوض کوثر بر پیامبر گرانقدر اسلام صلی الله علیه و آله وارد می‌شود. بحارالانوار ج36 ص167
سلام و درود و رحمت خداوند بر حضرت جعفر ابن ابوطالب علیه السّلام باد.
این مطلب را نیز بدانید که عمر ابن خطاب لعنت الله علیه حسادت و کینه شدیدی از حضرت جعفر طیّار داشت که بعد از غصب خلافت؛ منزل ایشان را خراب نمود :
مولا امیرالمومنین علیه السّلام ضمن خطبه ای طولانی فرمودند:.....شگفت این که عمر لعنت الله علیه خانه برادرم جعفر را خراب کرد و آن را به مسجد ملحق نمود و از قیمت آن نه کم و نه زیاد، چیزی به پسرانش نداد. مردم هم این را بر او عیب نگرفتند و تغییر ندادند، گویی که خانه مردی از دیلم را گرفته است ... .
???? بحارالأنوارج30ص140
#ایمان_ابوطالب
#سیدحسن_احمدی_اصفهانی
#جمادى_الاولى
