هوره_لکستان

انسان از زمانی که به صدای باد، صدای رودخانه و ریزش آبشارها از کوهستان، آواز یک پرنده، آه و ناله‌های اطرافیان از درد و رنج، انتقال احساسات خود به دیگران و یا دریافت آن آشنا شد به تاثیر این پدیده‌ها بر روی ذهن و احساسات خود پی برد. در آن زمان انسان‌ها نمی‌ دانستند که این آواها نوعی از موسیقی هستند، ولی تحت تاثیر آن مسرور یا دلتنگ و ملول می‌گشتند.
‌ازجمله آوازهای نخستین بشر که گاه آنرا به اهورا مزدا مرتبط می‌دانند ،"هوره" است که قدمتی حدوداً 7000 ساله دارد. هوره آوازیست بی ‎ ساز و برآمده از اعماق تاریخ قوم لک که احساسات پاک و همنوع دوستی مردمان دیار لک نشین را فریاد می‌‎‌زند. این آوای اهورایی توسط مردمان لکتبار و لکزبان در مواقع مختلف غم و شادی و قرار گرفتن در نقاط مرتفع و غرور آفرین کوه‌ ها و بزم ‌آرایی و گذراندن زمستان‌های سرد و شب‌نشینی‌های گروهی، اجرا می‌شود.

مور هجران و فراق را حکایت می کند و به واقع هر شخصی که نوای آن را می شنود دچار غم و اندوه می شود البته ناگفته نماند که آوای آن سحر آمیز و تا حدودی تسکین دهنده است، یعنی یکی از خواص آن که به عنوان نوای رسمی عزا یاد می شود، مرور یاد عزیزان از دست رفته که این خود به نوعی تسکین دهنده غم هاست و پذیرش مرگ و از دست دادن و نبودن آن عزیز را تا حدودی برای خانواده آن شخص قابل قبول تر می کند.

#هوره#هوره_لکی#مور #مورلکی#مور_لکی #اهورامزدا#لکی#سرتیل