کلمهٔ «یس» (آیهٔ اول این سوره) از حروف مقطعهٔ قرآن است ولی معانی مختلفی توسط مسمانان برای آن ذکر شدهاست. از جمله اینکه «یا» به معنی حرف ندا و «سین» اشاره به محمد دارد. در روایتی از جعفر صادق آمدهاست که «یس» نام محمد است، به این دلیل که قرآن پس از آن میگوید «تو از پیامبرانی و بر راه راست».[2]