آسمان ابریست از آفاق چشمانم بپرس ابر بارانیست از اشک از اشک چو بارانم بپرس تخته ی دل در کف امواج غم خواهد شکست نکته را از سینه سرشار توفانم بپرس نبودی و نشنیدی دلم به گریه نشسته میان خاطره هایت