برگ سبز ۲۵۵ : شجریان ، شهناز ، ناهید ، عبادی

برگ سبز ۲۵۵ : شجریان ، شهناز ، ناهید ، عبادی / گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود


آن چنان پای گرفتست که مشکل برود


دلی از سنگ بباید به سر راه وداع


تا تحمل کند آن روز که محمل برود


چشم حسرت به سر اشک فرو میگیرم


که اگر راه دهم قافله در گل برود


کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست


مگر آن کس که به شهر آید و غافل برود


گرهمه عمر ندادست کسی دل به خیال