عود بندری

تو که رفتی بی چه رفتی به مه تنها ادکرد وا غمت

مه وا سختی وبدبختی انتظار دوباره به دیدنت

مه مجنونم دل خونم نهسینه آشوب بودن به پا

غم به راهی درد به راهی معلوم نین دوا دل چه بشد

روز به حسرت شوبه زحمت رفتنن دقیقه وساعتی

تن ما غصت اهنین قدرت ای پا ونم ناکن حرکتی

توکه وهری دایم ودهری زی نظر خودت رحمم بکن

بکن همت بکو علت که عمر اهنین هیچ مهلتی