بهار دلکش
722 بازدید
722 بازدید
بــــــهار دلـــکش رســـــید و دل به جــا نباشد
از آن کــــه دلــــبر دمـــــی به فکـــــر ما نباشد
در این بـــهار ای صــــنم بیـــا و آشــــتی کــن
که جنــــگ و کــــین با مــــن حزین روا نـباشد
صبحدم بلبل، بر درخت گل، بخنده می گفت
نازنیـــــنان را، مه جبیـــنان را، وفــــــا نباشـد
اولین نفری باشید که برای این ویدیو دیدگاه ارسال میکنید
