وقت جان دادن مردان به کف جانان است بی سر و دست شدن در نظر مردان است موسم وصل شد و آخر این هجران است به لب اهل حرم زمزمه قرآن است امشبی را شه دین در حرمش مهمان است همگی گرم تماشای رخ جانانه دور ارباب بگردند چونان پروانه