عوارض حذف نان و برنج از رژیم غذایی
دلایل مختلفی بر این مدعا وجود دارد مثلا از آنجا که کربوهیدرات‌ها مهم‌ترین منابع تامین انرژی بدن هستند، حدود 65-50 درصد کل کالری مصرفی روزانه را به خود اختصاص می‌دهند از طرفی دیگر، غذاهایی که حاوی نان یا برنج هستند ارزش سیری بالایی دارند و انسان تا مدتی پس از مصرف نان یا برنج، احساس گرسنگی نمی‌کند بنابراین حذف این مواد نشاسته‌ای مفید از برنامه غذایی باعث می‌شود شخص احساس گرسنگی مداوم داشته باشد و دچار دل‌ضعفه شود. در نتیجه به خوردن هله‌هوله پناه می‌برد، نظر به اینکه موادی که به عنوان هله‌هوله مصرف می‌شوند معمولا بسیار پرکالری و حاوی چربی، شیرینی یا نمک بالا هستند و از طرف دیگر چون ریزه‌خواری باعث پری معده نمی‌شود و به انسان احساس سیری نمی‌دهد بنابراین این ریزه‌خورای مکررا ادامه پیدا می‌کند و درنتیجه منجر به چاقی می‌شود.
انرژی موردنیاز سلول‌های عصبی، از کربوهیدرات‌ها (مواد قندی – نشاسته‌ای) است. چنانچه مواد نشاسته‌ای از الگوی غذایی کنار گذارده شود، تمایل شخص به مصرف موادقندی افزایش می‌یابد. مصرف موادقندی باعث پوسیدگی و خرابی دندان‌ها می‌شود. علاوه بر آن، مواد قندی بعد از مصرف سریعا جذب خون می‌شوند و به همین دلیل در فاصله کوتاهی بعد از مصرف ایجاد سیری می‌کنند.
جذب سریع مواد قندی، باعث بالارفتن گلوکز خون و ترشح انسولین می‌شود و گلوکز خون را پایین می‌آورد درنتیجه پس از مدتی افت قندخون و عوارض عصی ناشی از آن بروز می‌کند درحالی که مواد نشاسته‌ای قند خود را به‌تدریج وارد خون می‌کنند بنابراین با مصرف این مواد گلوکز خون در حالت متعادل باقی می‌ماند. چنانچه کربوهیدرات مصرفی در برنامه غذایی منحصر به مواد قندی و مواد نشاسته‌ای حذف شود، احتمال افت قندخون وجود دارد.
علاوه بر این، نان و برنج و سایر مواد نشاسته‌ای علاوه بر انرژی، حاوی موادمغذی مفیدی مانند پروتیین گیاهی، ویتامین‌های گروه B، روی مقداری هم کلسیم هستند به‌خصوص چنانچه نان و برنج با سبوس مصرف شوند یعنی پوسته آنها به‌طور کامل گرفته نشود، حاوی ویتامین‌های گروه B بیشتری‌اند. درضمن دارای ویتامین E و فیبر غذایی نیز هستند. درحالی که موادقندی اکثرا فقط مقدار زیادی انرژی به بدن می‌رسانند و فاقد ارزش تغذیه‌ای بالا هستند. چنانچه مواد نشاسته‌ای از برنامه غذایی روزانه حذف شود برای تامین انرژی موردنیاز باید در مصرف چربی‌ها و مواد پروتیینی افراط شود که این افراط به هیچ‌وجه مفید نیست.
