مانده ام تنها سالار مضطرّ من/محمود کریمی/

بی كس و بی یار و یاور در دل صحرا/كاروانی بی پناه و یك زن تنها/
گر چه از پا در نیاورد ، زخم شمشیرم/روی خاك غم نوشتم ، بی تو می میرم/به خدا با دست بسته ام/به زمین هر جا نشسته ام/نقش كردم عشق من حسین(ع)/به سر انگشت خسته ام/
وقتی نامت می آمد بر لب من/لب های تو می گفت زینب من/تر شد از خون ترت جام قنوت من/این چنین بشكسته شد مُهر سكوت من/زینب تنها و درد و بزم نامردان!/آن لبان و خیزران و آیه ی قرآن...