هدف خلقت از آغاز یک لحظه نشستن به لب بام شما بود استوری

آزاد دل ماست که در دامِ شما بود
این آهوی وحشی که فقط رام شما بود

حاجی شد و دل بست به پیراهن مشکی
هر ماه محرّم که در اِحرام شما بود

هر لقمه ی ما مزه ی نان رضوی داشت
حتی نمک سفره از انعام شما بود

در سیر کبوتر هدف خلقت از آغاز
یک لحظه نشستن به لب بام شما بود

«یا ایتها النفس» اگر «مطمئن» آمد
از هروله در ساحل آرام شما بود

آمد شب اول مَلَک و هر چه که پرسید
از شوق فقط بر لب ما نام شما بود

«اکملت لکم» عاشق مان کرده که «الیوم»
راضی فقط این قلب به اسلام شما بود

هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن
در «نقطه ی باء» تا خطِ اتمامِ شما بود

شرط صله آنست که من شعر بگویم
این شعر سراپا همه اکرام شما بود