معرفی قرص فروس سولفات (عوارض و موارد مصرف)

موارد مصرف فروس سولفات
اين دارو در كم خوني ناشي از فقر آهن مصرف مي شود.
مکانیسم اثر فروس سولفات
آهن يك عنصر اساسي و لازم براي ساخت هموگلوبين است. آهن به مقدار مناسب براي خونسازي و در نتيجه تأمين ظرفيت انتقال اكسيژن خون ضروري است. اين عنصر در ساخت ميوگلوبين نيز عملي مشابه به عهده داشته و همچنين به عنوان كوفاكتور چندين آنزيم اساسي،مانند سيتوكروم،نقش دارد. آهن براي متابوليسم كاتكول آمين و عملكرد صحيح نوتروفيلها نيز ضروري است. آهن موجود در غذا يا مكمل هاي غذايي،پس از مصرف خوراكي،به شكل آهن دوظرفيتي از سلولهاي مخاطي عبور كرده و به ترانسفرين پيوند مي يابد. در اين حالت،آهن براي ساخت گلبولهاي قرمز،به مغز استخوان منتقل مي شود.
فارماکوکینتیک فروس سولفات
جذب آهن در صورت تخليه ذخاير آن يا افزايش ساخت گلبولهاي قرمز افزايش مي يابد. آهن از دوازدهه و ابتداي ژژونوم جذب مي شود. جذب آهن با شدت فقر آهن متناسب مي باشد، جذب آهن دوظرفيتي با معده خالي بيشتر است. نيمه عمر سولفات آهن 6 ساعت مي باشد. آهن عمدتاً در سلولهاي كبدي و سيستم رتيكولوآندوتليال ذخيره مي شود. هيچ نوع مكانيسم فيزيولوژيك براي دفع آهن وجود ندارد.
منع مصرف فروس سولفات
سولفات آهن در هموسيدروز، هموكروماتوز و ساير كم خوني ها(مگر اينكه همراه فقر آهن باشد)، نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی فروس سولفات
تحريك مجراي گوارش با مصرف اين دارو گزارش شده است. تهوع و درد اپي گاستريك وابسته به مقدار مصرف است. مصرف آهن از راه خوراكي در بيماران مبتلا به بيماري التهابي روده، ممكن است سبب تشديد اسهال شود. مصرف آهن از راه خوراكي ممكن است سبب بروز يبوست، بويژه درسالخوردگان شود.
معرفی قرص فروس سولفات (عوارض و موارد مصرف)