من یه نوکرم برات بار گناه آوردم من اشتباه آوردم آقا عمر تباه آوردم یه کبوترم برات روی سیاه آوردم غصه و آه آوردم آقا بهت پناه آوردم دلم آقا تنگ مرقدته عرش خدا زیر گنبدته آقا تو که میدونی دلم کبوتر جلد مشهدته