یک خاطره بسیار تکان دهنده از تقلید کورکورانه و بدون مطالبه دلیل و حجت از غیرمعصوم را بخوانید:
????مرحوم شیخ علامه حسن صافی اصفهانی خاطره ای عجیب را در خاطرات خود ذکر کرده اند که میتواند چراغ راه آیندگان برای آموختن راه فقه و دینداری و عدم تسلیم و اعتماد مطلق بر غیرمعصوم باشد. ایشان فرموده اند: بنده هنگامی که در نجف اشرف بودم یک برنامه ی عبادی خاصی برای خودم داشتم و به شدت مقید به آن بودم وعبارت بود از:
1- عمل به دستورات شرع مقدس
2- محبت به خدا و اولیاء خدا یعنی معصومین علیهم السّلام
3- توسل به ذوات مقدسه ی معصومین علیهم السّلام
4- تسلیم مطلق و بی قید و شرط در برابر آن بزرگواران و نه در برابر هیچ بشر دیگری و لاغیر
بعد از مدتی در جستجوی همراه و راهنمایی برای خودم برآمدم، شخصی را به من معرفی کردند بسیار ظاهر الصلاح که میگفتند در تهذیب و تقوی و عبادت راهنمای بسیار خوبی است. پس تصمیم گرفتم از ایشان مشورت گرفته و تحت نظر ایشان عمل کنم. یک جلسه هم نزد ایشان رفتم و یک سری توصیه و دستورات عبادتی داد که قرار بود که از فردای آن روز مشغول عباداتی شوم که گفته بود. کمی در قلبم حس تردید داشتم چرا که هیچ روایت و حدیثی را برای گرفتن دستورات عبادتی و تقلید صرف به این صورت ندیده بودم این شد که توسل به امام غریبمان حضرت ولی عصر صاحب الزمان عج الله تعالی فرجه کردم و بعد از راز و نیاز خوابیدم ????همان شب، در عالم رؤیا دیدم که دارم به زیارت حرم مولای متقیان امیرالمومنین علیه السّلام میروم و داشتم از شارع الرسول نجف اشرف که یک مسیر صافِ روشن و آسفالت و خیلی نزدیک بود به سمت حرم مطهر حضرت مولانا امیرالمومنین علیه السّلام می رفتم، یک وقت همان آقایی که از او راهنمایی گرفته بودم دست مرا گرفت و گفت بیا از یک مسیر دیگر برویم و مرا منحرف کرد و از مسیر دیگری برد، که راهی بود بسیار ظلمانی و تاریک و خطرناک، با پستیها و بلندیهای سخت و دره های وحشتناک و گردنه های ترسناک که هرچه راه می رفتیم به حرم نمیرسیدیم.
در عالم رؤیا پیش خودم گفتم: آشیخ علی تو که همیشه از راه خودت که راه خیلی خوبی بود میرفتی و خیلی هم زود در عرض چند دقیقه به حرم مولایت میرسیدی، این دیگر چه راه خطرناکی است که این بار به دستور این مرد آمدی و اصلا به هیچ نحوی هم به حرم نمی رسی! در عالم خواب، از بس که از این ظلمت و تاریکی و پرتگاههای عمیق اطرافم ترسیده بودم، به ناگه با وحشت شدید از خواب پریدم و بیدار شدم.
پس متوجه شدم که روش تهذیب نفس خودم که بر مبنا و اساس احادیث و سنّت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سیره و روش اهل بیت ایشان و فقه و دستورات شرع مقدس، توأم با توسل به آن ذوات مقدسه و محبت به الله و اولیاء الله بود، همان راه صحیح و درست بوده است و این راهی که جدیداً انتخاب کردم گمراهی محض است واصلا صحیح نیست.
ای فرزندانم بدانید به طور کلی هر گونه مسیر و جاده ای ، غیر از جاده رسول الله صلی الله علیه وآله و اهل بیت علیهم السّلام؛ راهی باطل و مردود است که محکوم به فنا و نابودی است و از آن پس، نه به نزد آن شخص و نه به نزد هیچ کس دیگری برای خودسازی و تهذیب نفس نرفتم. فقط و فقط معارف ائمه معصومین علیه السّلام را در نزد فقهای سلیم النفس که تماما روایات و احادیث اهلبیت را به دیگران منتقل می کردند میآموختم، آن فقها کسانی بودند که حرف های زید و عمرو و بکر را و همینطور چیزی از گفته ها و بافته های خود را در مقابل روایات ابداع و اختراع نمی کردند و تسلیم مطلق قرآن و سنت همراه با درایت و فهم بودند؛ فرزندانم بدانید که این فقهایی که تشنه گان معرفت را از سرچشمه زلال معصوم علیه السّلام دست نخورده و با رعایت امانت سقایت می کنند بسیار ارزش دارند.
آری تقلید چشم بسته و تقلید کورکورانه از غیرمعصوم همان کلام مبارک مولا امیرالمؤمنین علیه السّلام است که فرمودند:《المتعبد بغیر علم كحمار الطاحونه یدور و لایبرح من مكانه》 یعنی کسی که عبادت کند بدون علم مثل خر آسیاب است که چشمهایش را بسته باشند و به دور خود بچرخد، فقط رنج و تعب نصیب او شده است، بدون اینکه قدمی جلوتر گذاشته باشد.???? ????غرر الحکم صفحه 41
????این ولیجه پرستان مصداق همان آیه ی شریفه ای هستند که می فرماید:(قل هل انبئكم بالأخسرین اعمالا الذین ضل سعیهم فی الحیوة الدنیا و هم یحسبون انهم یحسنون صنعا )
یعنی بدترین و زیانکارترین افراد آنهایی هستند که کارهای بد و غلط می کنند و در گمراهی قدم بر می دارند و در عین حال هم خیال می کنند که کارهای خوبی کرده اند. سوره کهف آیه 104
مردم باید بدانند در وادی دینداری و یکتاپرستی؛ گرگهایی در لباس میش بیش از وادی های دیگر وجود دارند که اینها در کمین انسان های پاک و ساده لوح و بی تدبیر نشسته اند و اقوال و افعال این گرگهای مقدس نما با اصل دین مخصوصاً با توحید، متضاد و ناسازگار است که باید به شدت مراقب و گوش به زنگ بود.
پس رکن و زیربنای دین مقدس ما، عبادت و بندگی است و زیربنای عبادت و بندگی، یادگیری روایات و فقه و کلام معصومین است و اصل معصیت و هرزگی محض این است که پیروی کنی از اوباش خطاکار و شیطان صفتان گمراه و گمراه کننده ای از قبیل ابن عربی ملعون و مولوی رومی و فلاسفه( لعنت الله علیهم جمیعا) که لعنت و عذاب خداوند یکتا و جمیع ملائکه و جمیع پیامبران بر آنان باد.
اَللّهُـــمَّ الْعَـنْ اَوَّلَ ظٰـالِــمٍ ظَلَـمَ حَــقَّ مُحَمَّــدٍ وَ آلِ مُحَمَّــدٍ، وَ آخِـرَ تابِـعٍ لَـهُ عَلـى ذلِـڪْ.