بصیرت قوهای است از آنِ قلبی که به نور قدسی منور شده و قلب به واسطه آن، حقایق و بَواطن اشیا را میبیند؛ همچون چشم برای نفس که نفس به وسیله آن، صور و ظواهر اشیا را مشاهده میکند.
صوفیان جز چشم ظاهر، به دیده دیگری که بصیرت نام دارد قایلاند که پس از مجاهدات و ریاضات بسیار با عنایت الهی، در باطن سالک پدید میآید تا به وسیله آن بتواند عالم غیب و مظاهر آن را مشاهده و حقایق ازلی را ادراک کند.