ترکی:ابراهیم (آغلاما)

بگذشت زمان و ما ندیدیم

یک روز ز روز پیش خوشتر

آنگاه که بود در دبستان

روز خوش و روزگار دیگر

می گفت معلمم که بنویس

گویند مرا چو زاد مادر ، پستان به دهن گرفتن آموخت

گویند که می نمود هر شب

تا وقت سحر نظاره من

می خواست که شوکت و بزرگی ، پیدا شود از ستاره من

می کرد به وقت بی قراری، با بوسه گرم چاره من

تا خواب به دیده ام نشیند شبها بر گاهواره من

بیدار نشست و خفتن آموخت