القاب امام عليه السّلام
امّا القاب شريفى كه بيانگر بعضى از اوصاف اين امام بزرگ از ويژگيهاى برجسته و صفات والاى اوست، عبارتند از:
1- ناصح: از آن رو اين لقب را داده‌اند كه آن بزرگوار از خير خواهترين افراد براى امّت خويش بود.
2- متوكّل: امام عليه السّلام، خود اين لقب را دوست نداشت و به يارانش مى‌فرمود كه او را به اين لقب نخوانند، به نظر من، از آن جهت اين لقب را خوش نداشت كه خليفه، جعفر متوكّل نيز به اين لقب بوده است و او از بدترين مخالفان و شريرترين دشمنان اهل بيت عليهم السلام بوده است.
3- تقىّ: زيرا آن حضرت متقى‌ترين شخص روزگار خود بود و دلش همواره به حق پيوسته بود، طاغوت زمان (متوكل) تلاش زيادى كرد تا اين كه امام عليه السّلام را به ميدانهاى لهو و لعب بكشاند ولى نتوانست، اين چيزى است كه اطرافيان خليفه بدان، اعتراف كرده‌اند.
4- مرتضى: مشهورترين لقب امام عليه السّلام است.
5- فقيه: چون امام، فقيه‌ترين مردم زمان، و مرجع والاى فقها و دانشمندان بود.
6- عالم: امام هادى عليه السّلام، داناترين مردم زمان بود، نه تنها در امور شرعى اسلامى بلكه در تمام علوم و معارف سر آمد بود.
7- امين: آن بزرگوار امانتدار دين و دنيا بود.
8- طيّب: كسى در آن زمان پاكيزه‌تر و بزرگوارتر از آن حضرت نبود.
9- رشيد: زيرا آن حضرت، از تمام مردم كاملتر و هدايت‌يافته‌تر بود.
10- موضح: از آن جهت كه آن بزرگوار بيانگر احكام كتاب و سنّت بود.
11- عسكرى: از آن رو به اين لقب ناميده شد كه در شهر سرّمن‌رأى مى‌زيست و آنجا را عسكر مى‌گفتند[18].
12- شهيد: از آن رو كه به دست دشمنان خدا شربت شهادت نوشيد.
13- وفىّ: چون از باوفاترين مردم بوده است و وفاى به عهد از ويژگيها و خصوصيتهاى آن بزرگوار بوده است.
14- خالص: چه او مبرّا از هر بدى و عيب بود.
