دوازده تا گلِ سرخ؛ که ساقه هاشو چیدن ●♪♫
یکیشون توی دنیا، یه روز خوش ندیدن ●♪♫
یکی مثلِ قناری؛ توو زندون و قفس بود ●♪♫
یکی توی مدینه، ولی بی همنفس بود ●♪♫
یک به شهرِ غربت؛ گرفتار بلا بود ●♪♫
یکی به ضربِ کینه، اسیر و مبتلا بود ●♪♫
آره دیوونشونم! گدای خونشونم… ●♪♫
خدا چه مهربونه؛ همه چیزوُ می دونه ●♪♫