کلیپ یتیما با ظرف شیر محمود کریمی برای وضعیت واتساپ

یتیما با ظرف شیر ساکتند و سر به زیر
غم رو شونه هاشون؛ اشک چشماشون روی گونه هاشون…
ناله میکنن از غم باباشون؛ علی علی یا علی…
اون که شب میومد تک و تنها؛ روی شونش نون و خرما
حالا فهمیدم که کی بوده!
اون که شب ها با حالِ خسته؛ میومد با روی بسته
حالا فهمیدم علی بوده…
علی علی یا علی…
تیره شده آسمون، دل همه غرقه خون
در دل خرابه چشمای گرسنه به راه بابا…
از کسی به جز او؛ غذا نمیخوان
بی وجودش از دنیا سیرن؛ برای بابا میمیرن
همه سراغشو میگیرن
خرابه ها تاریک و سرده؛ بابا دیگه بر نمیگرده
یتیما با ظرف شیر در خونه امیر
غم رو شونه هاشون؛ اشک چشماشون روی گونه هاشون
ناله میکنن از غم باباشون؛ علی علی یا علی…
دلم شده پر امید شب وصالم رسید؛ شب شب مراده!
انقدر نکن گریه دختر من؛ اشک شوقه تو چشمای تر من
فاطمه ام میاد دنبال من، خبر داره از حال من
امشب میاد به استقبال من؛ به انتظارش بیدارم
کنار این کوله بارم…
درد دلای چندید ساله من؛ نور دل تنگ من
پسر قشنگ من؛ ای امید بابا
پیش من بیا تا بذارم امشب؛ دستتو تو دست حسین و زینب
تا حسینو یاری کنی؛ براش علمداری کنی
باید که آبرو داری کنی
هر جایی باشی کنارش که حتی با یک اشارش؛ خونتو بر زمین جاری کنی