امام جواد عليه السلام میفرمايند:
انَّ مَا سِوَى الْوَاحِدِ مُتَجَزِّئٌ وَ اللَّهُ وَاحِدٌ لَا مُتَجَزِّئٌ وَ لَا مُتَوَهَّمٌ بِالْقِلَّةِ وَ الْكَثْرَةِ وَ كُلُّ مُتَجَزِّئٍ أَوْ مُتَوَهَّمٍ بِالْقِلَّةِ وَ الْكَثْرَةِ فَهُوَ مَخْلُوقٌ دَالُّ عَلَى خَالِقٍ لَه
همانا جز خداوند يگانه، همه چيز داراى اجزا است، و خداوند يكتا نه داراى اجزا است و نه قابل تصوّر به كمى و زيادى میباشد. هر چيزى كه داراى اجزا بوده يا قابل تصوّر به كمى و زيادى باشد مخلوق است و دلالت بر اين مىكند كه او را خالقى مىباشد.
الكافي (ط - الإسلامية) ج1 ص 116
بر طبق آموزه های وحی و عقل و فطرت و منطق عالم ابتدای وجود و ابتدای خلقتی دارد از تغیر و ابتدا داشتن عالم پی میبریم برنیازمندی آن بر وجود خالق و آفریننده و از همین نیازمندی در می یابیم که خالق نباید از سنخ و مشابه عالم باشد؛ وگرنه خود نیز نیازمند خالق میگردد یعنی هیچ سنخیتی و تشابهی بین خالق و مخلوق وجود ندارد
این سنخیت نداشتن در اینجا هم نمود دارد که سایر مخلوقات برای ساختن اشیاء برای صنعت و ساخته خود از چیزی استفاده میکنند و آن را تبدیل به چیزی دیگر میکنند یا از ذات خود مایه گذاشته و قسمتی از آن را مبدل به سازه ای جدید میکنند اما پروردگار یکتای بارتعالی با اراده خود و بر اساس علم و حکمت خود بدون هیچ ماده اولیه ای آفرینش میکند و اشیاء را میسازد و بدان جهت که مادی و متجزی نیست از ذات مایه نگذاشته بلکه با اراده خود و بدون ماده و شیء اولیه جهان را خلق و ایجاد میکند.
در حقیقت مطلب این است که غیر از خداوند سایر موجودات برای صنعت و خلق و ساختن چاره ای ندارند جز آن که بخشی از خود را مبدل به شیء جدید سازند و یا به اصطلاح از خود صادر نمایند و یا آن که ماده دیگری را یافته در آن تصرف و تغییر ایجاد کنند و به شکل سازه ای جدید پدید آوردند و برای اهل دقت و نظر در عالم اطراف و اکناف این حقیقتی واضح است.
امام رضا(علیه السلام)می فرمایند:کیف ینشئ الاشیا من لا یمتنع من الانشا.
(چگونه ممکن است موجودی که خودش قابل آفرینش است اشیا را بیافریند؟؟)
بنابر روایت فوق سخن فرق منحرفه مبنی بر این که اهل بیت علیهم السلام (العیاذبالله) خالق عالم هستند ناصحیح میباشد زیرا این ذوات مقدس خود آفریده شده اند و ذاتی که مخلوق و متجزی باشد نمیتواند خلقت به معنای ایجاد بدون ماده اولیه انجام دهد و اگر منحرفان بگویند(نستجیربالله) ماده اولیه عالم از ذات خود اهل بیت علیهم السلام بوده(یعنی اهلبیت علت مادی عالم هستند).لازمه این سخن همان کفر وحدت وجود است که یعنی میان ذات اهل بیت علیهم السلام با جمیع موجودات عالم والعیاذ بالله جمیع شیاطین و کفار و نجاسات و پلیدی ها سنخیت بوده است و این قول نه تنها فضیلتی برای آن بزرگواران نمیباشد بلکه اوج کفرگویی و اوج توهین به آن حجت های الهی میباشد. پس عزیزان لطفا در محبث توحید بسیار دقت داشته باشند که در دام فرقه های انحرافی و بازی های آنان گرفتار نشوند. توحید اصل دین را یاد بگیرید از علمای صحیح العقیده ای همچون علامه شیخ علی صافی و مرحوم علامه فقیه امامی و کل خاندان فقیه امامی که همه از علمای واقعا برتر هستند واستاد عالم شیخ حسن میلانی و دکتر محسن هندی و شیخ محسن طیب نیا و.....موفق باشید.