بهزاد پکس برگرد پیشم

من اون روانی اَم که میره بَد رو عصاب // بیا ببین بدونِ تو سَگ شدم باز
که شبا به خاطراتِ تو چنگ می ندازه // حالا به یادِ کی شبامو سَر کنم ها ؟!
من خیلی وقتِ زندگیو رَد دادم // پس تعجب نکن اگه مثه سگ باشم
من فازه بَد دادم به شبایِ تاریکم // چون نخواستم مثه تو همون گدایی شَم
که هَوَلِ عشقِ فقط جَلبِ چشاته // من میرم تا به قولِ تو آدم حسابی شَم
اون مُرد مثه همه قبلش جون داد .............!!!