آموزش شبیهسازی ترک به روش کلاسیک در نرم افزار ABAQUS
آدرس دریافت: http://abaqusfile.ir/amt1155
مدل کردن ترک در نرم افزارهای اجزا محدود به چندین روش قابل انجام است.به طور کلی میتوان این روشها را به دو دسته کلاسیک و مدرن طبقه بندی کرد.
مدل کردن معیارهای آغاز و گسترش ترک در روشهای کلاسیک نیازمند طراحی شبکه المانها با در نظر گرفتن احتمال رشد ترک میباشد. اگر مدل کردن گسترش و باز شدن ترک هم مدنظر باشد، کار به مراتب پیچیدهتر و سخت تر خواهد بود. در این شیوه مسیر گسترش ترک باید از قبل پیشبینی شود و سطح المان روی این مسیر قرار بگیرد. در این روش در محل نوک ترک sinqularity تعریف شده که تعریف چنین ویژگی خاصی به خودی خود نیازمند استفاده از نوع خاصی از المانهاست.
در این آموزش قصد داریم ورقی ترکدار را تحت یک بارگذاری قرار دهیم و مقادیر انتگرال جی و ضریب شدت تنش در نوک ترک را بدست آوریم
1-در این مساله ترک به صورت کلاسیک بوده و با ایجاد پارتیشن مشخص خواهد شد.
2-برای شبیهسازی آسیب از معیار حداکثر تنش اصلی استفاده شده که بر اساس این معیار رشد ترک زمانی ادامه مییاید که تنش اصلی بیشینه از مقدار بحرانی این معیار بیشتر شود.
3-پس از رسیدن تنش به حد نهایی تا قبل از شکست کامل مقداری انرژی توسط ماده جذب میشود. این انرژی همان سطح زیر نمودار تنش و کرنش پس از حد استحکام ماده است. ای محدوده از رفتار ماده محدوده آسیب نام دارد و با پارامتر damage مشخص میشود.
در پایان قادر خواهید بود ترک به روش کلاسیک را شبیهسازی کرده و با استفاده از اختصاص دادن نوعی المان خاص، ترک را تحلیل کنید.