دنیای ما بعد از شهادت امیرالمومنین علیه السّلام چگونه میگذرد؟
حضرت مولا امیرالمومنین علی علیه السّلام فرمودند:
اگر میدانستید چه اجری برای شماست به خاطر زندگی کردن بین دشمنانتان و صبرتان بر آزار آنان، چشمتان روشن میشد، و همانا بعد از من اموری خواهید دید که آرزوی مرگ میکنید به سبب آنچه از اهل کفر و عدوان و اهل خودپسندی میبینید و استخفافی که به حق الله میکنند و خوفی که بر نفس خود خواهید داشت پس زمانی که امر اینگونه شد به حبل الله چنگ زنید و بر شما باد صبر و نماز و تقیه و از حق و ولایت اهل حق (اهلبیت علیهم السّلام) منحرف نشوید چرا که هر کس برای ما بدلی بتراشد هلاک میشود و دنیا هم از او فوت میشود و با حسرت از دنیا خارج میشود.
الخصال، تألیف شیخ صدوق، جلد 2، صفحه 626،
شدت مصیبت امیرالمومنین علیه السلام حتی حیوانات صامت را به جزع انداخت ...
عن اُمّ كلثوم بنت عليّ سلام الله علیها : وكانَ فِي الدّارِ إوَزٌّ قَد اُهدِيَ إلى أخِيَ الحُسَينِ عليه السلام ، فَلَمّا نَزَلَ خَرَجنَ وَراءَهُ ورَفرَفنَ وصِحنَ في وَجهِهِ ، وكانَ قَبلَ تِلكَ اللَّيلَةِ لَم يَصِحنَ . فَقالَ عليه السلام : لا إلهَ إلَا اللّه ُ صَوارِخُ تَتبَعُها نَوائِحُ ، وفي غَداةِ غَدٍ يَظهَرُ القَضاءُ
حضرت ام کلثوم سلام الله علیها روایت می کند : در حیاط خانه غازهایی بودند که به برادرم امام حسین (علیه السّلام) هدیه شده بودند ؛ چون پدرم وارد حیاط شد پر و بال خود را به هم زده و در برابر او شروع به سر و صدا کردند در حالی که قبل از این شب هیچ گاه صدایی از آنها شنیده نشده بود ؛ پدرم چون این حالت را از آنان دید فرمود: این صداها نوحه و زاری هایی را در پی خواهد داشت و صبح فردا قضای الهی آشکار خواهد شد
زينب الكبرى عليها السلام من المهد الى اللحد (قزوینی)/ص59
بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث/ج42/ص278
ذکر شریف لا اله الا الله ورد لب مولا هنگام احتضار ...
و رُوِیَ عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ الْهِلَالِیِّ قَالَ شَهِدْتُ وَصِيَّةَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ (علیه السلام) حِینَ أَوْصَی إِلَی ابْنِهِ الْحَسَنِ (علیه السلام) وَ أَشْهَدَ عَلَی وَصِیَّتِهِ الْحُسَیْنَ (علیه السلام) وَ مُحَمَّداً وَ جَمِیعَ وُلْدِهِ وَ رُؤَسَاءَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ شِیعَتِهِ (علیهم السلام) ... ثُمَّ لَمْ یَزَلْ یَقُولُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حَتَّی قُبِضَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ
سلیم می گوید: در وصیّت امیر المؤمنین (علیه السّلام) هنگامی که به پسرش امام حسن (علیه السّلام) وصیّت می فرمود حاضر بودم.حضرت بر وصیّتش امام حسین (علیه السلام) و محمّد و همه فرزندانش و اهل بیت و رؤسای شیعیانش را شاهد گرفت... سپس امیر المؤمنین (علیه السلام) پیوسته (لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ) می فرمود تا از دنیا رفت ؛ صلوات خداوند بر او باد
الكافي- ط الاسلامية/ج7/ص52
من لا يحضره الفقيه/ج4/ص191
تهذيب الأحكام/ج9/ص179
این است اهمیت شدید احیای شب قدر ...
وعَن كتاب دعائم الاسلام أنَّ رسول الله صلی الله علیه و آله كان يطوي فراشه ويشّد مئزره للعبادة في العشر الأواخر مِن شَهر رَمَضان وكان يوقظ أهله لَيلَة ثلاث وعَشرين وكانَ يرش وجوه النيّام بالماء في تِلكَ اللّيلة وكانت فاطمة صلوات الله عَليها لا تدع أهلها ينامون في تِلكَ اللّيلة وتعالجهم بقلَّة الطعام وتتأهَّب لها مِن النَّهار أي كانَت تأمرهم بالنوم نهاراً لئلا يغلب عليهم النعاس ليلا وتقول محروم من حرم خَيرها. وَروي أنّه مرض ابو عبدالله عليهالسلام مرضاً شديداً ، فلمّا كان لَيلَة ثلاث وعَشرين أمر مواليه فحملوه الى المسجد ، فكان فيه ليلته.
از کتاب «دعائم الاِسلام» روایت شده: که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در دهه آخر ماه رمضان بستر خود را جمع می کرد و برای عبادت کمر همّت را محکم می بست و در شب بیست و سوم اهل خود را بیدار می کرد و آنهایی را که خواب در ربوده بود، به رویشان آب می پاشید و حضرت فاطمه صلوات الله علیها در این شب اجازه نمیداد احدی از اهلش بخوابد و خواب آنها را به کمی طعام علاج میفرمود و آنها را با خواباندن در روز برای بیداری و احیای شب آماده می کرد و می فرمود: محروم کسی است که از خیر این شب محروم بماند. روایت شده: که امام صادق (علیه السلام) به بیماری سختی دچار شده بود، وقتی شب بیست و سوم ماه رمضان رسید، به خدمتکارانش دستور داد او را به مسجد بردند و تا صبح در مسجد بود.
مفاتیح الجنان - اعمال شب بیست و سوم
متاسفانه با تسامح و راحت طلبی هایی که داریم از بسیاری از خیرات محروم شدیم ؛ اگر واقعا خیرخواه زن و بچه و خانواده خود هستیم گاهی باید سختی هایی به آن ها بدهیم ؛ چون به نفع خودشان است ان شاءالله در تمام امور زندگی مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِيائِكَ بشویم ...