آهنگ زیبای گیسه گل ( گیس گو ) و عکسهای ناب از سیه بنوئیه (ساگنو)
آهنگ زیبای گیسه گل ( گیس گو ) نام یک ترانه محلی قدیمی کرمانی برگرفته از یک داستان قدیمی است داستان چوپان و دختر کدخدایی است که عاشق یکدیگر هستن . ولی کدخدا به چوپان بها نمیده و با حقارت به او نگاه می کنه.چوپان هر روز در صحرا برای گوسفندان نی می زده و دختر هم در خانه عاشقانه به نی چوپان گوش میداده تا اینکه یه روز دزد به گله میزنه و دست و پای چوپان را میبندن و نی هم میشکنن . ولی هر کار میکنن نمیتونن گله را حرکت بدن . چوپان میگه گله فقط با صدای نی من حرکت میکنه . دزدها مجبور میشن دست های چوپان را باز کنن و چوپان با همون نی شکسته شروع به نواختن میکنه .و به وسیله نی با گل گیس صحبت میکنه :گل گیس بووت خبر کن گل گیس مینا به سر کن گل گیس گله نه بردن . . . .و گل گیس هم از بس روزها به نی چوپان گوش داده بود زبون اون را یاد گرفته بوده پیام چوپان را میفهمه و به مردم آبادی خبر میده و گله نجات پیدا میکنه و بعد از این ماجرا پدر گل گیس با ازدواج موافقت میکنه( نام داستان گل گیس در کتاب دهخدا هم اومده ) این ترانه محلی را با صدای خواننده محلی کرمانی آقای کاظمی و تنظیم از واحد موسیقی مرکز کرمان ساخته شده است . صدتا سواره گیسه گو ....سینه ی گدار گیسه گو ....... بابا رو خبر کن گیسه گو ....... گله بردن گیسه گو ..... قوچای رنگی گیسه گو ........نری دورنگی گیسه گو........
