سوره الرحمن مجموعهای از نعمتهای خدا در دنیا و آخرت را برمیشمرد. همچنین در این سوره به برپایی قیامت و ویژگیهای آن و چگونگی حسابرسی اعمال پرداخته شده است. خداوند در این سوره پس از ذکر هر نعمتی، از بندگان خود با آیه «فَبأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ: پس کدامیک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید؟» اقرار میگیرد. این آیه 31 مرتبه در سوره تکرار شده است. در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده پس از این آیه، عبارت «لا بِشَیْءٍ مِنْ الائِکَ رَبِّ اُکَذِّبُ: پروردگارا هیچیک از نعمتهای تو را انکار نمیکنم» خوانده شود.