Eilya Monfared - Gole Orkideh

شاخه ای تکیده، گل ارکیده با چشمای خسته، لبهای بسته غم توی چشماش آروم نشسته،شکوفه شادیش از هم گسسته آشنای درده، خورشیدش سرده تو قلب سردش غم لونه کرده مهتاب عمرش در پشته پرده تنها وصالش پائیز سرده آه دستای ظریفش تو دست مادر ... باهم قصری بسازه با رنگ شبنم شکوفه ای که غمگین و سرده گل ارکیده ست نمیره کم کم