چه شیرین است گفتاری که فرهاد زمان گوید

اگر بال ام شکستی شوکت ِ پرواز ِ من باقی ست
مسیح ام بر صلیب و قدرت ِ اعجاز ِ من باقی ست

زدی آتش اگر بر مزرع ِ سبز ِ محبت ها
بدان در باغ ِ دل، امّید ِ سرو ِ ناز ِ من باقی ست

به هر کوچ ِ غریبانه دل ام خون شد ولی شاد اَم
که در ویران سرا یم مرغ ِ خوش آواز ِ من باقی ست

تو پنداری که نی زن مرد و نی بشکست؟ بس غفلت!
به زیر ِ گنبد ِ مینا صدایِ ساز ِ من باقی ست