عاقبت آمدم پس از عمری/ به مزارت نه بر مزار خودم/ آمدم ، های های گریه کنم/ به دل خون و داغدار خودم/ چند وقتی ست بغض سنگینی به گلویم نشسته می بینی/ کار خود را فراق با من کرد کمرم را شکسته می بینی