آه از غم ِ گلدسته ی غربت نصیبت از دل شکسته گنبد و صحن غریبت دل تنگم آه ای سامرا دل تنگ آن صحن و سرا ای کاش و می خواندی مرا با هر نسیم از صحن تو،عطر عجیبی می وزد از گوشه ی سرداب تو،اَمََّن یجیبی می وزد دل تنگم آه ای سامرا شد