هوشنگ ابتهاج - یگانگی

بر سنگ گوری تازه نامی هست /
دارنده این نام را هرگز ندیدم من /
اینجا میان سوگواران آشنایانند و خویشانند /
و مردمانی هم که چون من دارنده این نام را هرگز ندیدند و نمیدانند
اما /
هرکس که اینجا هست/
با خشم و فریادی گره در مشت /
می داند ، که او را کشت ! /
بر گِرد گور تازه جمعی سوگواران است /
دیگر کسی اینجا نمی پرسد /
این خفته درخاک از کجا و از کدامان است /
می دانند /
او فرزند ایران است...