حضرت رقیه سلام الله علیها : عمه بابایم کجاست؟ _نوحه فوق العاده جگرگداز عربی

حضرت ام کلثوم سلام الله علیها بر حضرت رقیه سلام الله علیها بیشتر از بقیه خاندان گریه و جزع می کرد...
حضرت زینب سلام الله علیها به خواهرش ام کلثوم فرمود:
ای خواهر این همه جزع و گریه و بی قراری چیست؟؟ همه ما به واسطه از دست دادن این طفل مصیبت دیده ایم و این بلا اختصاص به شما ندارد.
ام کلثوم به خواهرشان فرمودند:
ای خواهرم!.....دیروز عصر این طفل درب خرابه با من ایستاده بود وقتی اطفال شام از مکتب به خانه هایشان می رفتند بعضی از این اطفال این شامی ها درب خرابه برای تماشای ما ایستاده بودند سپس رفتند.پس رقیه سلام الله علیها از من سوال کرد:
عمه جان! این اطفال به کجا می روند گفتم: نور دیده ام ! به سوی خانه و خانواده هایشان میروند.
پس به من گفت: عمه جان آیا برای ما خانه و منزلی غیر از این خرابه نیست؟!
وای واویلا ای خواهرم که یاد این کلام می افتم قلبم آرام نمی گیرد و گریه لحظه ای امانم نمی دهد.
اشک و خون، ص556، مقتل الحسین بحرالعلوم، ص295.
شاید یکی از وجوه گریه شدید حضرت #ام_کلثوم سلام الله علیها این بود که آخر حضرت رقیه سلام الله علیها در همان خرابه دفن شد و هرگز به منزل و ماوای خود بازنگشت.????????????????

شعری تقدیم به قلب شکسته و خون شده حضرت ام کلثوم سلام‌الله علیها در سالروز شهادت ایشان:

چه خوب آموختی تحت لوای مادرت باشی
تمام عمر زیر سایه ی تاج سرت باشی

صدف باشی و بی اندازه فکر گوهرت باشی
خودت می خواستی تحت الشعاع خواهرت باشی

نوشتی در کتاب فاطمیون خط به خط زینب
قدم برداشتی گفتی فقط خواهر فقط زینب

مدینه از حسن هم یک نفر مظلوم تر دارد
همان خواهر که از حال دل خواهر خبر دارد

فدای ام کلثومی که فرمان از پدر دارد
که جای خویش زینب را همیشه در نظر دارد

برای یاری زهرا ، دو دم را مرتضی آورد
علی می خواست تا زینب دو تا باشد ، تو را آورد

قسم بر غربت تاریخ ؛ این ترفند ممکن نیست
دروغ محضشان کافی ست ؛ این پیوند ممکن نیست!

علی باشد به این وصلت رضایتمند ؟ ممکن نیست
به تیغ خشمگین مرتضی سوگند ؛ ممکن نیست!

فلانی را بگو شهر نبی دروازه ای دارد
نمی داند مگر که هر کسی اندازه ای دارد

در این مکتب که حفظ شان کعبه می شود لازم
تویی کعبه ، که گرد تو جوانان بنی هاشم

برادرزاده هایت از ادب پیش تو چون خادم
حجابت قامت اکبر ، رکابت زانوی قاسم

چنان عباس ، جانت از وفاداری لبالب بود
که بعد از کربلا کارت علمداری زینب بود

شنیدم ساربان نامهربانی کرده با سر ها
سوار ناقه خواهرها ، سوار نی برادرها

چهل منزل شدی سنگ صبور داغ مادر ها
چهل منزل کشیدی خار از پای کبوتر ها

گمانم خوب فهمیدی پریشانی زینب را
که بستی با سکینه زخم پیشانی زینب را

بمیرم ، در شلوغی های شام آنچه نباید ، شد
خودت دیدی که راه کاروان یک مرتبه سد شد

تمام عمر را داغ شما بر دل؛ فروزانم
به یاد اشکهاتان صبح و شب هردم پریشانم



◼️امام سجاد علیه السلام:
عمه ما حضرت ام کلثوم نیمی از اطفال ما را از آتش خیام و نیمی دیگر را از زیر سم اسبها نجات بخشیدند.
????مجمع التواریخ،ج3،ص430


◼️ عن زيد بن موسى : حَدَّثَني أبي عَن جَدِّي [الصّادِقِ] عليهما السلام:

قَتَلْتُمْ أَخِي صَبْراً فَوَيْلٌ لِأُمِّكُمْ‌ * * * سَتُجْزَوْنَ نَاراً حَرُّهَا يَتَوَقَّدُ
سَفَكْتُمْ دِمَاءً حَرَّمَ اللَّهُ سَفْكَهَا * * * وَ حَرَّمَهَا الْقُرْآنُ ثُمَّ مُحَمَّدٌ
أَلَا فَابْشِرُوا بِالنَّارِ إِنَّكُمْ غَداً * * * لَفِي سَقَرَ حَقّاً يَقِيناً تُخَلَّدُوا
وَ إِنِّي لَأَبْكِي فِي حَيَاتِي عَلَى أَخِي‌ * * * عَلَى خَيْرِ مَنْ بَعْدَ النَّبِيِّ سَيُولَدُ
بِدَمْعٍ غَرِيزٍ مُسْتَهَلٍّ مُكَفْكَفٍ‌ * * * عَلَى الْخَدِّ مِنِّي دَائِماً لَيْسَ يَجْمُدُ
خطبه آتشین حضرت ام کلثوم صلوات الله علیها در کوفه

◾️به نقل از زيد بن موسى پدرم ، از جدّم امام صادق صلوات الله عليهم برايم نقل كرد كه فرمود : «امّ كلثوم ، دختر امیرالمومنین على صلوات الله عليهما ، در آن روز ، از پشت پوشش خود و در حالى كه صداى خود را به گريه بلند كرده بود ، به سخنرانى پرداخت و فرمود: اى كوفيان ! بدا به حالتان ! چرا حسين را خوار کردید و او را كشتيد و دارايى هايش را به تاراج برديد و براى خود برداشتيد و زنانش را اسير كرديد و به خاك سياه نشانديد؟! مرگ و هلاكت بر شما باد! واى بر شما! آيا مى دانيد چه بلاى بزرگى بر سرتان آمده است؟ و بار چه گناهى را بر پشت خود نهاده ايد؟ و چه خون هايى را ريختيد؟! و كدامين حرمت را شكستيد؟! و كدامين کودکان را به شهادت رساندید؟! و چه اموالى را به تاراج برديد؟! بهترين مردانِ پس از پيامبر صلى الله عليه و آله را كشتيد و مرحمت از دل هايتان ، رَخت بر كشيد. هان كه حزب خدا چيره اند و حزب شيطان ، زيانكارند!» . سپس (در قالب شعر) فرمود:
{برادرم را محاصره كرديد و او را كشتيد ؛ واى بر مادرتان! به زودى ، آتشى سزايتان خواهد بود كه شعله اش زبانه مى كشد.}
{خون هايى را ريختيد كه خداوند ، ريختن آنها را حرام كرده بود و قرآن و محمّد صلى الله عليه و آله نيز ريختن آنها را روا نشمرده بودند.}
{هان ! آتش ، مژده تان باد كه شما ، فردا در قهر آتشى خواهيد بود كه شعله اش زبانه مى كشد!}
{و من در زندگى ام ، بر برادرم خواهم گريست بر بهترين مولودى كه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله متولّد شده است}
{با اشكى فراوان و جوشان و ريزان كه بر گونه هايم هميشه جارى است و خشك نمى شود}
راوی گوید: مردم ، صدا به گريه و ناله و زارى بلند كردند و زنان ، موهاى خود را پريشان نمودند و خاك بر سرشان ريختند و ناخن به چهره كشيدند و گونه هاى خود را خراشيدند و به صورتها لطمه زدند و ناله و فرياد كردند . مردان نيز گريستند و ريش خود را كَنْدند و هيچ روزى ، مرد و زن گريانى بيشتر از آن روز ديده نشد.

????بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏45، ص: 112
مثير الأحزان ص 88
نفس المهموم ص 363????

#روضه#ماه_محرم#حضرت_ام_کلثوم_س