دکتر شکوری | امید واقع‌ بینانه!

یکی از مسائل مهمی که در اسطوره‌ها بسیار تکرار شده، تلاش بشر برای گریختن از رنج و رویین‌تنی در مقابل جهان پر از رنج و ناکامی هاست. مثلا اسطوره آشیل؛ مادر آشیل، تتیس، برای اینکه او را رویین تن کند، آشیل را از پاشنه پا می‌گیرد و در رودخانه استوکس غوطه‌ور می‌کند تا عمری جاودان یابد، اما چون دستش را به پاشنه پای آشیل نگه داشته بود، آشیل از ناحیه پاشنه پا آسیب پذیر می‌شود. و یا مثلا اسفندیار در شاهنامه، وقتی توسط زرتشت در آب مقدس تطهیر می‌شود چون چشمان خود را می‌بندد و از این ناحیه از پا در می‌آید. باز در اسطوره‌های آفریقایی هم چنین نمونه‌هایی وجود دارد، اما نکته جالب در این میان این است که گویا علی‌رغم تلاشی که ما می‌کنیم برای رویین تن شدن، باز هم حفره‌ای باقی می‌ماند و باز ایرادی وجود دارد و ما نمی‌توانیم به اطمینان، به رویین تنی، دست یابیم.