احمد شاملو-عاشقانه

شروع غزل بی قرار توام/
و تا بیت اخر دچار توا /
نه ترسی.هراسی.که دلواپسی/
نشسته فقط انتظار توام/
اگرچه دراین روزگار سیاه/
شبیه شبی درمدار توام /
شکسته شده نازکای پرم/
لبت تا بجنبد کنار توام/
توتاروزختمم نفهمیده ای/
که یک سایه درروزگارتوام/
ودرسال هفتم رسیدی.چه دیر/
ومن دیرفهمیده ام بیقرارمنی/