وقتی گریبانِ عدم، با دست خلقت میدرید! وقتی ابد چشم تو را؛ پیش از ازل می آفرید وقتی زمین ناز تو را؛ در آسمان ها می کشید وقتی عطش، طعمِ تو را با اشک هایم می چشید من عاشق چشمت شدم؛ نه عقل بود و نه دلی!...