ورود به محرم

هر روضه ای شور خاص خودش را دارد و به نحوی روح آدمی را صیقل می دهد و چشمش را می شوید. اما یک روضه هست، که تمام روضه ها را در خود دارد، هر چه بخوانند، کهنه نمی شود و هرچه بگریند، اشکها تمام نمی شود. از رمضان که می گذری انگار رها شده ای در طوفان دنیا، لحظه شماری می کنی تا محرم برسد و تورا در پناه خود بگیرد. لحظه شماری می کنی تا دوباره تمام آلودگی هایت شسته شود. محرم مرام دیگری دارد. هر چه عاشقی بود..