اهنگ صدام کن بی صدات از دست میرم

بهشتم گم شده! بر باد رفته
صدام کن؛ اسم من از یاد رفته
صدام کن؛ بی صدات از دست میرم
نزار از ترس تنهایی بمیرم
دلم آواز کولی وار میخواد
دلم آغوش گندمزار میخواد
من از دلبستگی ها زخم خوردم؛ دلم یه عشق بی آزار میخواد
خواب دیدم؛ آسمون از چشمِ ماه افتاده
خون من از گوشه ی چشم تو راه افتاده بود
خواب بودم سایه ای بودم که همراهی نداشت
توی خوابم یه فرشته بالهاشو جا گذاشت
چه حالی داره حش پر کشیدن
یه دریا رو؛ یه جرعه سر کشیدن
با چشمِ بسته آدمها رو دیدن
به تو قبل از دو راهی ها رسیدن
چه بد حالیه حس بس پناهی
زمین افتادن از بی تکیه گاهی
تصور کردنای اشتباهی… رسیدن از سیاهی به سیاهی
خواب دیدم؛ آسمون از چشمِ ماه افتاده
خون من از گوشه ی چشم تو راه افتاده بود
خواب بودم سایه ای بودم که همراهی نداشت
توی خوابم یه فرشته بالهاشو جا گذاشت