همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
به کسی جمال خود را ننموده‌ای و بینم
همه جا به هر زبانی بُوَد از تو گفتگویی
غم و درد و رنج و محنت همه مستعد قتلم
تو ببُر سر از تن من ببَر از میانه گویی
به ره تو بس که نالم ز غم تو بس که مویم
شده‌ام ز ناله نالی شده‌ام ز مویه مویی
همه خوشدل اینکه مطرب بزند به تار چنگی
من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی
بنموده تیره روزم ستم سیاه‌چشمی
بنموده مو سپیدم صنم سپیدرویی
چه شود که راه یابد سوی آب تشنه‌کامی
چه شود که کام جوید ز لب تو کامجویی
شود این که از ترحم دمی ای سحاب رحمت
من خشک‌لب هم آخر ز تو تر کنم گلویی
بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت
سر خُمّ می سلامت شکند اگر سبویی
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
همه خوشدل اینکه مطرب بزند به تار چنگی
من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی
بنموده تیره روزم ستم سیاه‌چشمی
بنموده مو سپیدم صنم سپیدرویی
