دلتنگ حرم امام رضا(ع)

قد هزار تا آسمون کبوتراتو دوست دارم

وقتی میام امام رضا(ع) سوغاتی گندم میارم

وقتی میام به مشهدت داغ دلم تازه میشه

دلم میره کرببلا غصه بی اندازه میشه

تنگ میشه تا دلم برات عکس حرم رو می بینم

تو خیالم میام پیشت کنار گنبد میشینم

دنیا بدون مشهدت از خونمون کوچیکتره

باز نمیشه دلم آقا با صد هزار تا پنجره

بس که به مشهد اُمدم جاده ها بام رفیق شدند

چرا نمی رسم به تو ثانیه هام دقیق شدند...