دلایل افسردگی در کودکان و روش های درمان آن
کم حرفی، منزوی شدن، پرخاشگری و خجالت از نشانههای افسردگیکودکان است.وقتی میشنویم کسی دچار افسردگی است به فکرمان خطور نمیکند که شخص بیمار کودکی خردسال باشد، اما باید گفت که کودکان و حتی نوزادان نیز دچار افسردگی میشوند.
پژوهشگران با دقت در نوزادانی که به علت بیماری مجبور بودند در بیمارستان و به دور از والدینشان بخصوص مادر بستری شوند پی به علایمی بردند که نشان میداد این نوزادان به افسردگی مبتلا شدهاند. تغییر در نگاه، میزان خواب و خوراک و حتی گریه کردن این نوزادان از جمله علایم افسردگی در آنها بود.
نکته مهم در افسردگی کودکان این است که چون ما افسردگی را در دوران شاد کودکی بعید میدانیم، گاهی به علایم و نشانههای آن دقت کافی نداریم و آن نشانهها را به گونهای اشتباه تعبیر میکنیم، مثلا کم حرفی و منزوی بودن کودکمان در جمع را نشانه خجالتی بودن او میدانیم یا پرخاشگری و تحریکپذیری او را به تربیت غلط مرتبط میسازیم، در حالی که این نشانهها میتوانند از وجود افسردگی در فرزندمان خبر دهند.
علایم افسردگی در کودکان
گریه مداوم، ناامیدی، لذت نبردن از فعالیتهایی که در گذشته انجام آنها را دوست داشته، بیحوصله و کم انرژی شدن، منزوی شدن و در جمعها شرکت نکردن و عدم توانایی در برقراری ارتباط و دوستیابی از علایم افسردگی در کودکان است که تقریبا این تغییرات را براحتی میتوان در رفتار کودک تشخیص داد.
برخی علایم افسردگی در کودکان براحتی قابل تشخیص نیست و باید آنها را با دقت در اعمال و گفتار کودک و هنگام گفتگو با او فهمید، مثل اعتماد به نفس پایین توام با احساس گناه به طوری که دایم به دلیل کارهایی که انجام میدهد، عذرخواهی کند یا خودش را مقصر چیزهایی بداند که به او ربطی ندارد.