پست ویژه شب جمعه حتما مطالعه بفرمایید
به مناسبت اعیاد شعبانیه چه زیباست که یادی کنیم از وفادارترین خواهر تاریخ بشریت، دانشمند و دانای عظیم الشان بنی هاشم، پیام آور دشت کربلا ، آن کسی که ملائکه از صبر ایشان به شگفت آمدند،آن کسی که شبیه ترین به حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها بودند ، سرور ما حضرت زینب کبری سلام الله علیها :
محبت و علاقه حضرت زینب سلام الله علیها از همان دوران کودکی، به آقا امام حسین علیه السّلام به قدری زیاد و سرشار بود، که نمی توان آن را وصف کرد. ایشان همواره می خواست که در کنار برادرش حسین باشد و رخسار زیبای ایشان را بنگرد، انس و الفت عجیبی با برادر داشت. این محبت فوق العاده و خلوص بی نظیر، موجب شگفتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بود، تا آنکه روزی این موضوع را با پدرشان در میان گذاشتند و پرسیدند:
«پدرجان! از محبتی که میان زینب و حسین است، شگفت زده شده ام، به طوری که زینب لحظه ای بدون دیدار حسین قرار ندارد، و حتی اگر ساعتی بوی حسین را استشمام نکند جانش به لب می رسد.»
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله با شنیدن این سخن، دگرگون شدند و اشک از چشمانشان سرازیر گشت و آهی پرسوز از سینه بر کشیدند و فرمودند: «ای نور چشمم! این دخترم به همراه حسین به کربلا خواهد رفت و در رنجها و زجرهای مصائب حسین علیه السّلام شریک خواهد بود.»
لعنت فراوان بر قاتلان و دشمنان اباعبدالله الحسین باد ، لعنت بر امتی که اینطور نور دیده پیامبر را اذیت و آزار کردند
به نوشته بعضی مورخان، درجه محبت حضرت زینب به امام حسین به گونه ای بود که هر روز چند بار به دیدار امام حسین علیه السّلام می پرداختند، سپس نماز می خواند. در روز عاشورا دو فرزند جوان و برومندشان حضرت محمد و حضرت عون را نزد امام حسین آوردند و فرمودند: «جدم ابراهیم خلیل علیه السّلام از درگاه خدا قربانی را قبول فرمود، شما نیز این دو قربانی را از من بپذیرید، ای برادرم اگر چنین نبود که جهاد و جنگ برای زنان روا نیست، در هر لحظه هزار جان فدای جانت میکردم، هر ساعت هزار شهادت را می طلبیدم.
علامه جزایری در کتاب «الخصائص الزینبیه» می نویسد:وقتی که حضرت زینب شیر خواه و در گهواره بود، هر گاه برادرش حسین از نظر او غایب می شد، گریه شدید و بی قراری می نمود. هنگامی که دیده اش به جمال دل آرای امام حسین می افتاد، خوشحال و خندان می شد. وقتی که بزرگ شد، هنگام نماز قبل از اقامه،نخست به چهره حسین نگاه می کرد و بعد نماز می خواند الله اکبر ....
